Ontmoetingen*
Gisteren, 28 december, had ik een goede dag. Mijn zus was jarig, dus ik stuurde haar wat Licht en Liefde. Van de elementwezens mag ik niet zeggen dat het goed weer was, maar dat was het wel. De zon scheen, het was niet koud en ik voelde me helder in mijn hoofd. Geen afspraken, de dag is als een leeg blad tekenpapier. Om 9 uur fietste ik naar Duin- en Kruidberg in Santpoort-Noord. Ik zag zoveel vogels onderweg: groene halsbandparkieten, winterkoninkjes, groenlingen, pimpelmezen, een grote V van ganzen vloog al kwebbelend over, een buizerd vloog op uit het bos. Heerlijk. 
Ik had voor het eerst mijn Nordic walking-stokken meegenomen. Het is wennen om ermee te lopen, want ze zijn 5 cm langer dan de stokken waarmee ik in Heliomare loop. Het zijn meer hardloop-stokken. Ze geven me steun als ik het duin op klim en stabiliseren mijn loop. Toch blijft de coördinatie van armen en benen iets ingewikkelds voor mijn hoofd. Het went langzaam.
In gedachten nodig ik de dieren van het bos uit. Misschien had ik wat specifieker moeten zijn, want ineens staan er 3 runderen voor mijn neus. Veel dieren zijn bang voor stokken dus ik ga aan de kant staan en kijk ze niet aan. Ze zwaaien met hun  koppen waar die enorme hoorns aan zitten. Not my cup of tea. Jaren geleden rende er één achter me aan toen ik van een duin af fietste op weg naar het strand. Het is nooit meer goedgekomen tussen ons.
Nog even hoop ik op andere ontmoetingen, maar het blijft erbij. "Tel uw zegeningen", denk ik dan maar.
Vanmorgen vroeg de psychologe waarom het gisteren zo'n goede dag was. "Ik kom altijd tot rust in de natuur en geniet van de ontmoetingen", antwoordde ik.