Heliomare

Stilte

Ik moet er even aan wennen dat ik deze blog van onder naar boven schrijf. Ik heb al stukjes over de stilte in Heliomare geschreven.
Ik kan ondanks mijn overprikkeldheid voor geluid ook erg genieten van muziek. Vaak heb ik ook een lied in mijn hoofd en dat kan net zo goed een mantra zijn van Deva Premal als een top-1000 nummer. Wat dacht je van Bjork met Its Oh So Quiet?
Muziek tijdens een gesprek is voor mij niet te doen, dat leidt te veel af. Eén ding tegelijk werkt het best. Met een zacht muziekje mandala's kleuren gaat weer wel. Vanmorgen deed ik dat met een groep die ik Ontspanningsoefeningen geef bij Stichting Buiten Gewoon. Helaas is deze groep leiden te vermoeiend voor me en moet ik met deze activiteit stoppen. Heel jammer.

Het volgende gedicht schreef ik in het Liobaklooster in Egmond-Binnen waar ik veel cursussen gegeven heb en nu af en toe naar toe ga voor een retraite:

In de stilte
van het leven
daalt de zegen
op me neer

In het leven
kun je zeggen
is de stilte
er niet meer

In de stilte
is mijn leven
tot een zegen
en veel meer