Gedichtendag

Nationale gedichtendag*

Daarom een gedicht:

Ik word wakker
van een liedje
van een vogel
in de nacht

Hij klinkt sterker
is een lichtje
in mijn kamer
is het nacht

Ik word wakker
van een liedje
dat het leven 
wordt verwacht 

Kringen

Kringen*

Rainier Maria Rilke schreef het volgende gedicht:

"Ik leef in steeds groter wordende kringen

die zich verspreiden over de dingen van de wereld.

Misschien kan ik de laatste nooit bereiken,

maar ik zal het wel proberen.

Ik cirkel rond God, rond de oude toren,

ik cirkel al duizend jaar lang

en ik weet nog steeds niet of ik een valk of een storm

of een geweldig lied ben."

Het staat in 'Chinese geneeswijzen in ons dagelijks leven' een boek waar ik regelmatig informatie uit haal en gebruik in mijn dagelijks functioneren. De vijf-elementen-cyclus, hout-vuur-aarde-metaal-water, wordt hier uitgebreid in behandeld. Het heeft te maken met de cirkel van het leven en de werking van de energie die door je stroomt. Elke dag begint als de zon opkomt, de start van iets nieuws, dit is de houtfase. Dan wordt je actief, gaat werken, dit is de vuurfase. Lunchtijd, even tot jezelf komen is de aardefase. Je ruimt je rommel op, sluit de winkel dit is de metaalfase. De nacht, het donker is de waterfase. Ook elke activiteit, muziekstuk, elk ziekteproces of verwerkingsproces heeft deze fasen in zich.

De laatste tijd heb ik telkens gesprekken over de cyclus van het leven en de kringen die gebeurtenissen maken. Ouderen die moeite hebben te accepteren dat ze van de metaalfase naar de waterfase gaan kijken naar de kringen die ze veroorzaakt hebben door dingen die ze gedaan of juist gelaten hebben. Net had ik er nog een gesprek over met een medebewoner. 

Zelf heb ik het gevoel dat ik uit de waterfase kom; van het donker naar het licht ga. Ik ervaar meer rust in mezelf, acceptatie. Uit alle pijn en problematiek begint iets te ontstaan via mijn schrijfsels. Mijn kennis en zelfontwikkeling komen langzaam weer aan het licht. Ik merk dat er iets begint te stromen. Ik krijg weer aanvragen om huizen te reinigen of mensen te behandelen, ik schrijf en teken. De kringen van mensen en energie worden weer geactiveerd. 

En alles wat ik nu met liefde kan doen geeft kringen van energie die mij versterken en mijn gezin en de mensen om me heen en steeds groter...

Licht of nacht*

Langzaam gaat mijn lampje aan

Ergens wordt het licht

Hier stroomt het donker om mij heen

Ik wacht op mijn bericht

Ik zoek de richting van mijn zijn

In creativiteit en schrijven

Waar het licht komt of de nacht

Zal ik loslaten of verstijven

Er is geen toekomst in mijn beeld

Geen helder weten wat

Het licht aandoen en verder gaan

Helpt accepteren dat

Bijkomdag

Vandaag heb ik een bijkomdag. Dr. Ben Smeele, orthomanueel arts, heeft me gisteren rechtgezet. Wat ben ik blij met zijn werkwijze. Wervel voor voor wervel, rib voor rib en ook mijn andere gewrichten kan hij weer in de juiste positie zetten. Een aanrader voor iedereen met whiplash en rugklachten.
De laatste tijd kraakte mijn ribben als ik diep adem haalde. Ook als ik me uitrekte voelde ik mijn wervels schuiven. Ik had een stijve nek die scheef stond. De bewegingsagogen bij fitness zeiden dat mijn rechter schouderblad wat uitstond en dat ik zo stijf bewoog. 
Dr. Ben Smeele heeft zijn best gedaan: twee wervels in mijn nek, vijf ribben links en drie ribben rechts en mijn rechter schouder weer goed gezet. Hij gebruikt een soort bokkenpootje dat hij tegen mijn rib zet en zo brengt hij het weer in de goede positie. Of hij heeft een dop met stekeltjes op zijn duim waarmee hij druk zet. Het is dus heel anders dan een manueel therapeut en zeker als een kraker. Het is pijnlijk, maar het resultaat is super... over een paar dagen. Nu voelt het alsof ik in elkaar getrapt ben.
Vandaag dus niet naar Heliomare. Vanmorgen tot 11 uur in mijn bed geparkeerd met de laptop. Ik ben bij mijn gedichtjes eigengemaakte foto's aan het zoeken. Wookie, de kat, houdt me gezelschap. Hij ligt op mijn voeten, op mijn rechter arm en loopt over me heen voor een aai over zijn bol. Fijn. 
Ik ging even een frisse neus halen. Nou dat is snel gelukt. Dus gauw weer naar binnen. Zelf tomaten-groentesoep gemaakt om warm te worden. Hmmm. Het duurde lang voor ik weer warm was. Door de behandeling zijn mijn zenuwen overprikkeld en voelt het alsof ik constant kippenvel-aanvallen op mijn rug heb. Morgen gaat het beter. Dan ga ik weer...

NAH-herkennen*
"Ken je me nog?"
Wie ben je dan?
Waar ken ik je van?
"Weet je het niet?"
Van school, van werk?
Hoe kan ik weten 
hoe jij moet heten?
Ik heb geen idee
Nevels absorberen hoofdzaken.
Ik zie een vlek
is dat niet gek?
Niet alles herkennen.
Ik heb geen idee,
wel je stem
waar ik je van ken...?
"Nog alles hetzelfde?'
  
Zomaar een conversatie met een oude bekende. Maar wie het was...tja.

Hoe het gaat

Gedichtje Fysio*

wiebelig op een houten tol
heen en weer, badminton
door de zaal hakken-tenen
duizelig op mijn benen

vriendelijke informatie
over vrienden en familie
praten en doen is te leren
bijgeluiden reduceren 

Vandaag waren er allemaal andere Bewegingsagogen (sportbegeleiders). Het was gisteren wisseldag, zoals elke elke zes weken. Voor mij wel weer inspirerend. Iedereen legt het accent net even anders. Maar de fysio blijft gelukkig hetzelfde.

Overgang*
Een nieuw jaar, nieuwe kansen. Het voelt voor mij alsof 2016 andere energie heeft dan 2015. Ik voel me lichter, helderder in mijn hoofd en merk dat ik sneller herstel van inspanning. Jippie! Het wordt nog eens wat met mij. 
Ik ben op aanraden van de dame van Arbeid in Heliomare begonnen met het verzamelen en ordenen van mijn gedichtjes. Ik noem die verzameling: Van het Donker naar het Licht . Alles lezen, in de computer zetten en groeperen is ook een stuk verwerking en geeft inzicht in hoe ik er nu voor sta. Dat is best wel een stuk beter dan de laatste maanden van 2015.  
Nu ben ik er foto's bij aan het zoeken. Ik maak veel foto's met mijn mobiel van de natuur. Geen topkwaliteit, maar dat hoeft ook niet. Het zijn meer sfeerbeelden.

Het voelt alsof ik in een overgangsfase zit. Helemaal geweldig gaat het niet en er zijn zeker terugval momenten. Morgen word ik weer door dr. Ben Smeele rechtgezet. Daarna een paar dagen plat, veel rusten om alles te laten herstellen. Maar uitzicht op de Lichtpunten, geen puntjes meer,
wordt sterker.

Heliomare-donderdag

Heliomare-donderdag*
Het was winters weer toen ik naar de bus fietste en ik was blij met mijn regenbroek. Ondanks muts, capuchon en regenkleding was ik toch behoorlijk verzopen. Ineens bedacht ik dat Patricia ook naar Heliomare zou gaan. Mijn programma begon om 10 uur, maar om dan rennend bij de psychologe binnen te stappen leek me niet handig. Ik was daarom van plan de bus een half uur eerder te nemen, dus om 9 uur de bus.
Patricia zou om half 10 beginnen in Heliomare, dus we zouden gelijk vertrekken uit Velserbroek. En na wat heen en weer ge-app stond haar grote bus voor mijn neus. Heerlijk verwarmde voorstoelen! We kletsen gezellig over auto's. Zo kom ik minder gestrest en met een warme kont bij de OMBB-groep= Omgaan Met Beperkte Belastbaarheid.
Het gaat over activiteitenverdeling en het 4G-model. Al weken vul ik schema's in van wat ik elk uur doe; rust, passieve ontspanning, actieve ontspanning en werk. In de schema's kleur ik ze in deze volgorde blauw, bruin, geel en rood.
Rust is natuurlijk heerlijk. Ik ervaar het als ik in bed lig, wanneer ik als pauzemoment thee drink, een boswandeling (met rustig op een bankje zitten) maak of mediteer. De passieve ontspanning is voor mij een tijdschrift lezen, wat puzzelen, muziek luisteren of uit het raam staren. Bij actieve ontspanning denk ik aan tekenen, in de tuin rommelen, een boek lezen of film kijken en sportief op de hometrainer mijn 10 minuten volbrengen. De zwaarste activiteit die hier 'werk' heet zijn voor mij huishoudelijke activiteiten, praten, op bezoek gaan, eten koken en computeren. 
Iedereen ervaart de druk van activiteiten verschillend. Het is de bedoeling dat ik inzicht krijg in wat me belast en hoe ik meer rust in mijn dag kan realiseren. Het lukt steeds beter.
Het 4G-model geeft inzicht in hoe ik kan omgaan met stress, door bewust te worden van de Gebeurtenis-Gedachten-Gevoel-Gedrag. Elke gebeurtenis geeft gedachten die neutraal of blokkerend kunnen zijn. Door een verandering in mijn blokkerende gedachten te maken, kan het als een mantra het gevoel van de situatie neutraliseren. Zo kan ik angst omvormen door volgens de psychologe te bedenken dat "..het een vervelende situatie is, maar dat dit tijdelijk is." Tegen mezelf zeggen "Het is niet prettig, maar ik kan het wel aan", kan me helpen als ik gek word van geluiden om me heen. Zo word ik steeds meer zen. 
Wat ik 15 jaar tegen anderen gezegd heb, leer ik nu weer zelf. Fascinerend dat het zo kwijt kan zijn in mijn hoofd.

Gedichtjes in Heliomare*
Het was een dag dat woorden door me heen schoten. Ineens waren er gedichtjes over dingen die ik meemaakte:

Oranjerie

Eet-geluiden om me heen
mensen genieten samen
gesprekken, lachen, eten
bespreken zonder namen
therapeuten en cliënten
duinen voor de ramen

Stilte ruimte

Kleuren van liefde
gevat in glas in lood
stilte en kaarslicht
voorbede van nood

Zuivere gedachten
dwarrel in mijn hoofd
aandacht en teksten
voor wie wat geloofd





















Een blik
een aanraking
het is al genoeg
het is de geruststelling
waar ik om vroeg

Bomen en mensen

Bomen*
Wat onderscheidt de mensen van de bomen? Mensen beredeneren, twijfelen, zijn bang voor de dood. Voor planten is het een cyclus. Alles is eeuwig, niets verdwijnt. Ze gaan ervan uit dat ze groeien, bloeien, vrucht dragen, sterven en dan nog nuttig zijn voor hun omgeving. Er is geen twijfel mogelijk: daarvoor zijn ze ontstaan. Ze leven om zich te ontwikkelen en inspiratie of voeding te zijn voor andere wezens. Er zijn geen verwachtingen voor de boom dat hij minstens zoveel takken moet krijgen, zó hoog moet worden... De boom is goed.
Daar kan ik als mens heel veel van leren. Ik stel eisen aan mijn leven en doordat ik dat doe volgt op een gebeurtenis het gevoel van blijdschap of teleurstelling of angst. Met NAH is het allemaal wat heftiger. Door de OMBB-cursus ( psychologie-cursus Omgaan met beperkte belastbaarheid) in Heliomare leer ik ermee omgaan. Emoties vind ik de charme van het leven.
Een boom heeft geen emoties. Dat ervaar ik als rustgevend en daarom ga ik heel graag naar een boom. Ik maak even contact door mijn hand op de bast te leggen. Er tegenaan leunen is ook fijn. Het duidelijkst ervaar je een boom als hij uit verschillende stammen bestaat en je gaat er in staan.
Door in de energie van de boom te staan voel ik zijn energie en stroom ik mee in de energie-beweging omhoog en omlaag die in de boom plaatsvindt. Voel de wortels breed en diep. Zie de takken hoog en wijd. Groei in twee richtingen. Dat is hetzelfde als bij mensen. Hoog en diep is onze energie, maar je bent ook vanuit je hart verbonden met alles wat leeft en dat is maar goed ook.

 

Koningin van het bos*

Van een vriendin hoorde ik dat de energie in het bos veranderd was. “Het voelde zo leeg”, zei ze na een wandeling. Daarom ging ik op onderzoek in het Burgemeester Rijkenspark in Santpoort.

Ik leg mijn hand op de Koningin van het bos. Ik voel haar lijden. Nog één of hooguit twee jaar en dan is ze er niet meer. Dan komen ze haar omzagen. Ze is er rustig onder, want als boom word je geleerd andere wezens te dienen. Klagen heeft geen zin en weglopen ook niet.

De Koningin van het bos is een oude beuk die weet wat er in het bos gebeurd. Via haar wortels heeft ze contact met andere bomen. Zo kan ze informatie doorgeven over bijvoorbeeld de zaagploeg. Bomen en struiken kunnen dan hun energie terugtrekken in hun wortels of andere ondergrondse uitlopers. De Koningin van het bos vangt onze gedachten op en reageert erop. Ze troost en geeft steun.

Ze is een eeuwenoude beuk, die in de bocht van de Bosbeek staat. Het is een kruispunt van de oude weg naar Kasteel Brederode ( wat nu een ruïne is), de Bosbeek en een leylijn. Een energetisch kruispunt dus. Vandaar het belang van deze boom. De leylijn is een energetische baan over de aarde en geeft sterke energie af die actief maakt en laat groeien. Vroeger werden op kruisingen van leylijnen offerplaatsen gemaakt. Zo kon de aarde de energie, die de mensen offerden als ze wat geoogst hadden, gemakkelijk opnemen. Het was een wisselwerking, die gelukkig steeds meer herontdekt wordt. Waar een leylijn een water kruist werd vaak een brug of dam gebouwd. Daar ontstonden kleine nederzettingen. Vaak groeiden ze uit tot plaatsen die nu nog die naam dragen, zoals Amsterdam of Rotterdam.

Met een groep maakte ik een aantal jaar geleden een spirituele wandeling door het Burgemeester Rijkenspark. Er werden vele energetische ontdekkingen gedaan. Toen we bij de Koningin van het bos stonden sprongen verschillende deelnemers ineens opzij. Vanuit de oude weg naar Kasteel Brederode kwam, voor wie spiritueel kon zien, een paard met een zwarte koets. In volle vaart reed het langs de Koningin van het bos. Het volgde de bocht van het pad en verdween. Wie het geweest is weet ik niet. Naar mijn idee benadrukte het door z’n aanwezigheid het belang van dit kruispunt. We onderzochten de boom en de leylijn die onder de boom doorliep. We ontdekten dat door een blikseminslag naast de boom de leylijn verplaatst was. De energiebaan liep er nu in een bocht omheen. Dit is één van de redenen waardoor de Koningin van het bos verzwakt is.

Een beuk is een boom die, als ze solitair staat, een enorm bladerdak kan ontwikkelen. Staat een beuk in een laan dan helpen de bomen elkaar en maken ze minder zijtakken aan. Al die blaadjes vangen niet alleen de zon op, maar beschermen de stam ook tegen de zon. Beuken zijn zéér gevoelig voor zon op de bast. Het is alsof ze verbranden, de bast droogt uit en scheurt.

Naast de Koningin van het bos stonden andere beuken. Die zijn de afgelopen jaren omgezaagd. Misschien waren ze ziek of te oud naar het idee van sommige mensen. Ik zie dat een klimoprank haar beklimt en kan het niet nalaten deze parasiet los te trekken. Helaas staat het bos vol klimop, zodat veel bomen leeggezogen worden en uiteindelijk sterven. Aan de zuidzijde, de zonzijde van de Koningin, is haar bast kapot. Ook een tak die onhandig is afgezaagd heeft haar beschadigd. De eerste tekenen van een schimmel die zich daar genesteld heeft zijn zichtbaar. Ze is er rustig onder. Het einde nadert. Daardoor verandert de energie van het bos. Er komt weer een andere Koningin…

Geen Heliomare

Spijbelen*
Zo voelt dat als je een half jaar gewend bent op elke dinsdag en donderdag naar Heliomare te gaan en ik me nu afgemeld heb. Ik ben daar met een reden en hoe rot ik me ook voelde er was geen reden om niet te gaan. Ik werk tenslotte aan mijn herstel. Zoals we op z'n Rotterdams zeggen: "ik kom er niet voor zweetvoeten". 
Ik heb me afgemeld omdat mijn externe fysio- en manueeltherapeut mijn nekwervels gisteren rechtgezet heeft. Sinds de aanrijding gaan mijn nekwervels sneller uit 'de kom'. Het gevolg is scheefstand van mijn hoofd, meer hoofdpijn, constante spierpijn in mijn nek en schouders, krakend geluid bij het draaien van mijn nek  en depressiviteit.
Sinds mijn verstandskies getrokken was begin december werd het steeds erger. Na een vorige tandartsbehandeling, gaatje vullen, stonden er ook 2 wervels scheef. Nou is het zo dat niet elke fysiotherapeut mijn nek weer goed kan krijgen. Het is vaak genoeg mis gegaan, met nog meer pijn als gevolg. De enige die bij mij mijn wervels goed krijgen zijn fysio-manueeltherapeut Peter Zonneveld en orthomanueel arts dr Ben Smeele. Dat zijn mijn helden. Meestal heeft het 3 behandelingen nodig voor het weer recht blijft staan. Na die behandelingen heb ik het gevoel alsof er een auto op me geparkeerd staat. Een hete douche, dag en nacht een sjaal om mijn nek en veel liggen/slapen zorgt dat mijn lichaam weer went aan de nieuwe stand.
Er was vandaag ook niet veel wat ik mis. Ik had alleen fitness en hydrotherapie. Fitness zou nu teveel druk op mijn gewrichten zetten, al doe ik de meeste oefeningen met 5 kilo belasting. De hydrotherapie is vanwege het warme water meestal erg prettig. Het leert me ook mijn grenzen aangeven, want het simpele aquajoggen is best vermoeiend. Op donderdagmiddag ben ik niet enthousiast over de bewegingsagogen (zwemcoaches) die het begeleiden. Ze hebben het heel gezellig met elkaar, maar lezen de cliëntdossiers niet en geven daardoor vaak niet passende oefeningen aan me. Misschien is de groep te groot voor ze en hebben ze daardoor moeite met noteren van wat ze gedaan en waargenomen hebben...jammer. Ik neem me voor ze er op aan te spreken als het weer gebeurt.
Maar vandaag spijbel ik en heb heerlijke erwtensoep gemaakt.

Ons gezin januari 2016

Gezin

Gezin*
Volgens Wikipedia is een gezin: "de term voor alle samenwerkingsvormen die een herkenbare sociale eenheid op microniveau vormen, met al dan niet verwante personen die duurzame en affectieve banden hebben en elkaar onderling steun en verzorging verlenen."
Ik heb dus een gezin en ik kom uit een groot gezin. Ik ben de jongste van zes kinderen. Ik vond het erg druk bij ons thuis. Vanwege incest waren er altijd veel spanningen in het gezin. Als hypergevoelig persoon had ik daar veel last van. Het heeft me vooral geleerd  hoe ik het niet wil doen, dat liefde en open communicatie de basis moet zijn voor een gezonde relatie en een gezin.
Ik leerde Ruud kennen toen ik ongeveer 15 jaar was en ik herkende hem gelijk als mijn toekomstige partner. Hij was véél ouder, wel vier en een half jaar, wat op dat moment onoverkomelijk leek. Door feesten van mijn broer en zus en via uitstapjes van de kerk kwamen we elkaar telkens tegen. Uiteindelijk sloeg de vonk over begin 1981. Ik herinner me vooral de Soos en de Foekepot waar we eindeloos praten en dansten...We keken op een bankje in de polder naar vallende sterren, maakten eindeloze strandwandelingen, leerden liefhebben.
Ik studeerde in Utrecht, dus de eerste 3 jaar was het een lange-afstands-liefde. 
Robin werd in 1988 geboren. Hij had een moeilijke start en na een jaar huilen bleek hij zwaar allergisch voor alles wat niet natuurlijk was, zoals suiker, gist, kleurstoffen, koemelk, vaccinaties, medicijnen en voor wortel, tomaat, granen...
Daarnaast was hij zwaar hyperactief en had hij 's nachts epileptische aanvallen . Na bijna 4 jaar waren we toe aan een broertje voor hem. Zo kwam Richard in 1992 in ons gezin. Hij had vooral KNO klachten en was het jongste kind dat tot dan toe geopereerd was aan zijn amandelen en buisjes kreeg in zijn oren. Dat was ook weer een gevolg van allerlei allergieën. Hoe ze toch groot geworden zijn en wat een lieve mannen het geworden zijn verbaasd me wel eens. Ik ben trots op ze!
De reguliere geneeswijzen hebben weinig steun gegeven. Ik merkte dat vooral vanuit mijn eigenwijsheid /eigen wijsheid moest handelen. Homeopathie heeft het verschil gemaakt en ons sterk gemaakt tegen de reguliere opvattingen. Leven vanuit je hart valt niet altijd mee, maar geeft de grootste voldoening. Dit jaar vieren we onze 35-jarige relatie en er is veel te vieren. Alle ups en downs, zoals het afgelopen jaar, heeft ons vooral inzicht gegeven in hoe belangrijk de liefde voor elkaar is.