Heliomaandag

Heliomaandag*
Sinds vorige week ga ik in plaats van dinsdag op maandag naar Heliomare. Een grote verandering voor mij, al heb ik het zelf aangevraagd. Door mijn Nordic Walking activiteit kwam ik in de planning op dinsdagmiddag in Heliomare. Op dinsdagavond doe ik mee in een themakoor. Twee activiteiten na elkaar zonder slaap/rust ertussen lukt met mijn oververmoeidheid niet, dus Heliomare verschoof naar de maandag. Vorige week heb ik ervaren wat het met me doet: een complete jetlag! Ik sliep nog maar een paar uur per nacht, wist niet meer welke dag het was en at meer dan goed voor me was. Pff ik werd een beetje gek van mezelf. 

 

Nog maar een paar dagen ben ik in dagbehandeling, want 3 maart is mijn einddatum. Gisteren begonnen de eindgesprekken. Eerst vroeg mijn fysiotherapeute hoe ik verder wil gaan en later had ik een gesprek met de psychologe. Nou eerst vakantie vieren! 

Ik vind dat ik eigenlijk pas sinds half januari beter functioneer omdat ik geen last meer heb van depressieve gevoelens en ik dankzij dr. Smeele eindelijk mijn rechter arm weer goed kan gebruiken. Het eind van mijn behandeling in Heliomare vind ik een beetje te vroeg. Met twee maanden extra zou ik zoveel meer kunnen ontwikkelen in spierkracht en uithoudingsvermogen. Maar helaas de zorgverzekering eist dat de behandeling wordt stopgezet. Ik ben al een half jaar in Heliomare geweest dus het moet over zijn. Dat ik NAH de rest van mijn leven zal houden met ups en downs is bij de zorgverzekering niet bekend. 

Ik las hier een prachtige blog over, via de Hersenstichting. 'Een nieuwe attractie' door Elisheva Boumans geplaatst onder beroerte. Hierin omschrijft ze haar gesprek met een controleur van het UWV. Ik ervaar dat met de DAS en de tegenpartij.

 

Gemberpakking*
Het is heel goed voor het functioneren van je lichaam en vooral van je lever om een gemberpakking te doen. Gember is niet alleen als een pittig en scherp keukenkruid te gebruiken. Het bestaat o.a. uit gingerol, shogaol en zingiberene en is een zeer krachtige antioxidant. Gember bevat zink, koper, magnesium, natrium, kalium, ijzer, fosfor, calcium. Ook voor je vitamineninname is gember goed want het bevat vitamine B1, B2, B6 en C. Een super worteltje dus. 
Ik gebruik 2 of 3 cm van een gemberwortel, schil het en rasp het. De rasp met een liter kokend water in een pannetje. Dit laat je 20 minuten met de deksel op de pan zachtjes koken. Dan neem je een schone katoenen doek, bijvoorbeeld een theedoek. Die doe je in de soep. Je neemt ongeveer een meter plastic huishoudfolie, grote handdoeken en de pan mee naar je bed. Je legt een grote handdoek op de rechter helft van je matras, daar ga je op je rug op liggen. Je doet de hete doek zo warm mogelijk op je rechter zij, op je lever. PAS OP dat je je niet verbrand, dan even de theedoek af laten koelen. Plastic folie erover, handdoeken er omheen. Dekbed lekker over je heen en broeien maar. 
De eerste keer hield ik het 10 minuten vol, maar inmiddels gaat 20 minuten goed. Langer hoeft ook niet. Heb je het gevoel dat je het vaker wilt doen laat dan 2 weken tussen de gemberpakkingen zitten. Het is een krachtig middel en je lichaam heeft hersteltijd nodig. 
Je kunt de gember soep filteren en drinken als thee op de dag dat je de gemberpakking doet. Dit versterkt de werking. Doe het de eerste keer dat je een gemberpakking doet niet, ervaar dan alleen de pakking.
Succes

Twee jaar

Twee jaar*

Het is vandaag, om precies te zijn om 11.45u, twee jaar geleden dat ik aangereden ben. Het is een raar soort geboorte: mezelf opnieuw moeten ontdekken, ontwikkelen en af en toe ontvrienden. Ik geef geen feestje...

Op de foto met Timmy die inmiddels overleden is.
Ik heb er nog niet zo lang geleden een gedicht over geschreven:

wit

stralend wit

geluiden dringen langzaam door

stemmen klinken als een koor

hoog en schel

het licht wordt fel

ik zie grijstinten en een maan

en een lichtblauwe kolom staan

op het fietspad achter mij

stroomt mijn energie vrij

pijn

overal pijn

mijn knieën, schouders, arm, hand

mijn jukbeen, hoofd, kaak, nek

't is gek

een klein tikkie

daar ligt mijn fiets

ik ga naar huis

ik weet niets

ze legt mijn fiets weg, pakt me beet

de vrouw die me net aanreed

verbaasd

verdwaasd

ze zag me niet gaan

mijn energiekolom blijft daar staan

Woorden

Woorden*

Sinds de aanrijding heb ik tinnitus, oorsuizen. De constante piep is vervelend en geluiden komen hard binnen, klinken scherper en kunnen ook echt pijn doen.  Gelukkig kan ik daar goed mee omgaan. Mezelf afleiden, meditatie en stilte zijn voor mij de hulptroepen die zorgen dat ik op andere momenten wel meer geluid kan verdragen. Oordopjes dragen voorkomt overprikkeling. Dus als ik ga zwemmen, fitnessen of lunchen in Heliomare doe ik altijd mijn oordopjes in. De na-piep is dan minder fel. 

Inmiddels heb ik ontdekt dat niet alleen geluid, maar ook woorden harder binnen komen. Het lijkt alsof ik gevoeliger ben voor de manier waarop anderen iets tegen me zeggen. Ik ben minder emotioneel, wat vervlakt vind ik na de aanrijding, maar wel gevoeliger op woorden. Doordat ik moeite heb met assertief reageren, woorden niet kan vinden en doodmoe word van gesprekken is het voor mij lastig om een emotioneel dieper of heftiger gesprek te voeren. Al wil ik het graag...gewoon zoals ik was.

Op de Facebookpagina van de Hersenstichting las ik, dat er in het UMCG onderzoek wordt gedaan door Marie-José van Tol naar depressiviteit en hoe herhaling voorkomen kan worden. In het filmpje laat de cognitief neurowetenschapper zien dat de frontale schors in de hersenen verantwoordelijk is voor demping en controle van negatieve emoties. Dat kan je dan weer leren beheersen door cognitieve therapie. Dat heb ik inmiddels ervaren bij de psychologe van Heliomare. De hardheid accepteren waarmee woorden binnenkomen en daar lekker assertief op reageren is voor mij nog een heel leerproces. 

*Woorden zijn dwergen en daden zijn reuzen* is mijn spreekwoord van de dag. Het gaat om wat je doet en minder om wat je zegt.
 

warm water*

warm water streelt mijn huid

een belt om en gaan

lopen door het water

ieder in z'n eigen baan

warm water streelt mijn huid 

ik heb veel te leren

mijn hoofd heeft moeite

met coördineren

warm water streelt mijn huid

soms hou ik het niet droog

in het echte contact

met de bewegingsagoog

warm water streelt mijn huid

 

Heliomare- gedichtenboekje

Heliomare-kuuroord*
Om mijn fysieke kracht te vergroten
ben ik bij lotgenoten aangesloten.
Nu ik mensen beter herken
merk ik dat ik één van hen ben,
dezelfde twijfel, angst, paniek,
door gebeurtenissen werkelijk ziek.
Herstellen van een grote klap
geeft dat je elkaar werkelijk snapt.

We noemen Heliomare een kuuroord
positiviteit die erbij hoort.

Nu ik mijn reactie snap
kan ik herstellen van mijn klap.
In mijn hoofd was kortsluiting, paniek,
teveel spierspanning maakt me ziek.
Omdat ik mijn beperkingen herken
kan ik stoppen voor ik oververmoeid ben.
Ik was in mezelf opgesloten,
maar leer mijn levenskracht vergroten.

Gedichtenboekje*
Over mijn revalidatie heb ik een gedichtenboekje gemaakt. Vriendinnen lezen het nu, dus er zal nog wat geschaafd en gewijzigd worden aan de samenstelling. Via de dame van Arbeid in Heliomare ben ik gestimuleerd om wat met mijn schrijftalent te doen. En nu is het af. Pfft. Het was een hele bevalling hoor ik dan te zeggen, maar eigenlijk was het vooral een opluchting om mijn gedachten vorm te geven. Ik had verwacht dat ik meer de creatieve tekenkant op zou gaan, maar dat bleek te vermoeiend.
Gedichtjes schrijf ik altijd al overal. Als kind schreef ik al gedichtjes en Sinterklaas vond ik leuk vanwege de gedichten. Echt vroege gedichten kan ik van mezelf niet vinden. Ik weet dat ik op de MAVO er veel succes mee had. Ik stond regelmatig in de schoolkrant met mijn schrijfsels.
Na mijn aanrijding was ik veel woorden kwijt. Door kruiswoordpuzzels en andere puzzels is het woordbesef langzaam weer teruggekomen. Nog steeds kan ik gemakkelijker schrijven dan praten. Ik kom gelukkig normaal over, haha, maar in mijn hoofd ben ik vaak aan het zoeken naar woorden en weet ik op het juiste moment niet datgene te zeggen wat nuttig is. Vooral als er een antwoord moet komen haak ik af. De laatste OMBBgroep (omgaan met beperkte belastbaarheid) ging over grenzen aangeven en gesprekken afkappen. Dat is absoluut moeilijk voor mij. Ik deed een rollenspel met de psychologe over een kassière die aan mijn hoofd blijft zeuren. Hopeloos. Ik ben gewoon te beleefd. Weet niet wat te zeggen als iemand zich opdringt. Misschien gewoon te lief...

zee

Zee*
Vanmorgen was het prachtig weer. Mijn vriendin en ik wilden allebei gaan wandelen, dus na wat heen en weer geapp zouden we dat samen gaan doen. Terwijl zij naar me toe reed vroeg ik aan de kosmos waar we konden gaan wandelen. Ik kreeg contact met haar overleden vader en hij zei dat we naar het strand moesten gaan. Dat was een goed idee. De scherpe wind en ruige zee maakten onze hoofden leeg. Ze kreeg de kans om wat op te lossen. Het was een mooi liefdevol ritueel.
Ik zou graag mijn werk maken van zulke helende wandelingen.

 

Dikke jas, handschoenen aan

haar tranen houdt ze vast

de zee geeft haar een steen te leen

een zakdoek uit haar tas.

Al jaren is hij uit haar zicht

als mens van lief en leden,

maar werkelijk voor haar

de man van haar verleden.

Hij komt en gaat zoals hij is,

vertelt van gene zijde

de zee nam hem in eb en vloed

nu staan ze hier weer beiden.

Zijn geest is open stralend wit

niet langer onder aards bevel

zij voelt zijn steun die zij soms mist

en geeft de steen haar twijfel.

Zo ver een steen vliegen kan

gedragen door de wind

laat ze haar angst en tranen gaan

en groeit van vrouw naar kind.