Gisteren waren Ruud en ik op bezoek. Gezellig. We kwamen rond half 11. We praten rustig over van alles, maar rond half één voelde ik me onrustig worden. Mijn lichaam zei dat het tijd was om te eten en rusten, zoals ik thuis altijd doe. Ik heb inmiddels geleerd te luisteren naar mijn lichaam, maar zoals ik nu ook weer merkte is dat voor anderen moeilijk te begrijpen. Ik mag niet toegeven aan rusten of siësta houden want dat is alleen maar gewenning en daar moet ik zo snel mogelijk van af, werd me verteld. Ik ga op zo'n moment de discussie niet aan, daar ben ik veel te moe voor en dan zeg ik dingen niet zo vriendelijk. Dus na de lunch ben ik een uurtje op bed gaan liggen.
Door NAH, hersenbeschadiging, heb ik de oja-gedachte ontwikkeld. Ik heb geen automatismen meer, maar daarvoor in de plaats heb ik overal geheugensteuntjes die de oja-gedachte oproepen. Gele briefjes, dingen in het zicht zetten en vaste volgorde van dingen helpt mijn geheugen.
Als ik wakker ben roept Wookie, de kat, dat hij eten wil. Ik loop de keuken in en zet theewater op, want hij gaat van koud eten spugen en zo maak ik een soepje voor hem. Theewater kookt - oja dit wordt thee. Ik pak een theezakje- oja daar naast staan mijn pilletjes die moet ik nu innemen. De kat miauwt weer en helpt me herinneren dat hij wil eten. Ik pak het blikje uit de koelkast - oja daar staat melk voor mijn ontbijt. Ik zet het op het aanrecht. Geef de kat eten en wil de keuken uitlopen. Oja, melk! Ik kijk naar de kasten en bedenk waar de havermout, bakje, lepel en pannetje staan. Als de havermout op staat loop ik naar de slaapkamer om mijn kleren te pakken. Wookie komt me even bedanken voor zijn ontbijt, oja ontbijt. Gelukkig is het niet aangebrand. Zo gaat dat elke dag. Zonder automatismen kost alles wat ik doe veel energie, want ik moet alles bedenken en dat zorgt voor oververmoeidheid. Het is dus geen kwestie van gewenning aan mijn siësta, leven kost gewoon veel meer energie. Alles wat nieuw is of anders gaat kost nog veel meer energie. Dus tussen 13 en 15 uur ben ik heerlijk aan het herstellen van alle oja-gedachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten