Aarde*
De afgelopen weken was ik op vakantie in Tenerife. Ik kende het alleen als feesteiland, niet vanwege het natuurschoon. Nu ben ik om: het is een prachtig eiland! Het oergesteente, ontstaan na de laatste uitbarsting van de vulkaan in 1909, is ruig en schitterend in allerlei kleuren. Ik vond het ontroerend om te zien hoe dieren en planten leven in deze ruigte. Die overlevingskracht trekt me altijd aan in de natuur. En altijd is er een zaadje, een mogelijkheid op vernieuwing. Er zijn dieren die het aandurven om in een vijandige wereld iets op te bouwen.
Ik herken dat ook in mezelf. Tegen de verdrukking in groeien.
Op de facebooksite van Mark de Hond staat een inspirerend verhaal over de groei van kreeften. Een kreeft groeit uit zijn schild, kruipt onder een rots en vervelt. Wij moeten ook af en toe onder een rots kruipen en vanuit de verdrukking groeien. Ik heb in Heliomare de rots gevonden om een half jaar onder te kruipen en te groeien. Nu ben ik er klaar mee. Ik groei en zie de nieuwe kansen die ik krijg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten