Aarde

Aarde*
De afgelopen weken was ik op vakantie in Tenerife. Ik kende het alleen als feesteiland, niet vanwege het natuurschoon. Nu ben ik om: het is een prachtig eiland! Het oergesteente, ontstaan na de laatste uitbarsting van de vulkaan in 1909, is ruig en schitterend in allerlei kleuren. Ik vond het ontroerend om te zien hoe dieren en planten leven in deze ruigte. Die overlevingskracht trekt me altijd aan in de natuur. En altijd is er een zaadje, een mogelijkheid op vernieuwing. Er zijn dieren die het aandurven om in een vijandige wereld iets op te bouwen.
Ik herken dat ook in mezelf. Tegen de verdrukking in groeien.
Op de facebooksite van Mark de Hond staat een inspirerend verhaal over de groei van kreeften. Een kreeft groeit uit zijn schild, kruipt onder een rots en vervelt. Wij moeten ook af en toe onder een rots kruipen en vanuit de verdrukking groeien. Ik heb in Heliomare de rots gevonden om een half jaar onder te kruipen en te groeien. Nu ben ik er klaar mee. Ik groei en zie de nieuwe kansen die ik krijg. 

Gedicht aarde*

Vertwijfeld
sta ik op de rand
hou me vast 
aan 't zachte zand
er is een Kracht 
die mij verbindt
geen aarde waar 
ik houvast vind
het weten goed 
genoeg te zijn
is kracht en zwakte
groot en klein

Oja

Oja*
Gisteren waren Ruud en ik op bezoek. Gezellig. We kwamen rond half 11. We praten rustig over van alles, maar rond half één voelde ik me onrustig worden. Mijn lichaam zei dat het tijd was om te eten en rusten, zoals ik thuis altijd doe. Ik heb inmiddels geleerd te luisteren naar mijn lichaam, maar zoals ik nu ook weer merkte is dat voor anderen moeilijk te begrijpen. Ik mag niet toegeven aan rusten of siësta houden want dat is alleen maar gewenning en daar moet ik zo snel mogelijk van af, werd me verteld. Ik ga op zo'n moment de discussie niet aan, daar ben ik veel te moe voor en dan zeg ik dingen niet zo vriendelijk. Dus na de lunch ben ik een uurtje op bed gaan liggen. 
Door NAH, hersenbeschadiging, heb ik de oja-gedachte ontwikkeld. Ik heb geen automatismen meer, maar daarvoor in de plaats heb ik overal geheugensteuntjes die de oja-gedachte oproepen. Gele briefjes, dingen in het zicht zetten en vaste volgorde van dingen helpt mijn geheugen. 
Als ik wakker ben roept Wookie, de kat, dat hij eten wil. Ik loop de keuken in en zet theewater op, want hij gaat van koud eten spugen en zo maak ik een soepje voor hem. Theewater kookt - oja dit wordt thee. Ik pak een theezakje- oja daar naast staan mijn pilletjes die moet ik nu innemen. De kat miauwt weer en helpt me herinneren dat hij wil eten. Ik pak het blikje uit de koelkast - oja daar staat melk voor mijn ontbijt. Ik zet het op het aanrecht. Geef de kat eten en wil de keuken uitlopen. Oja, melk! Ik kijk naar de kasten en bedenk waar de havermout, bakje, lepel en pannetje staan. Als de havermout op staat loop ik naar de slaapkamer om mijn kleren te pakken. Wookie komt me even bedanken voor zijn ontbijt, oja ontbijt. Gelukkig is het niet aangebrand. 
Zo gaat dat elke dag. Zonder automatismen kost alles wat ik doe veel energie, want ik moet alles bedenken en dat zorgt voor oververmoeidheid. Het is dus geen kwestie van gewenning aan mijn siësta, leven kost gewoon veel meer energie. Alles wat nieuw is of anders gaat kost nog veel meer energie. Dus tussen 13 en 15 uur ben ik heerlijk aan het herstellen van alle oja-gedachten.
 

Nieuw

Nieuw*
Ik voel me nieuw, vrij. Een volgende levensfase begint: ik ben schrijfster! Na het jarenlang zoeken is het me nu duidelijk. Ik schrijf. Ik ben schrijfster. Wat heerlijk om dat op te kunnen schrijven. Ik hoef niet te zoeken wat ik zal gaan doen, me geen zorgen te maken over een opleiding waar mijn hersens moeite mee zullen hebben. Ik ben het al.
In de kringloopwinkel vond ik een boekje: Het pad van Ping door Stuart Avery Gold. Een parabel over het ontdekken van nieuwe wegen. De spirituele, universele waarheden in dit vrolijke boekje spraken me enorm aan. Echt een opkikker. 
En nu voel ik net als de kikkers in het boekje de grote sprong voorwaarts. Ik zat gisteren na te denken over een uitgever en toetste dat woord in mijn inbox. Daar kwam een drie-en-een-half jaar oud mailtje ineens opgeplopt van uitgeverij Akasha die interesse had in mijn boek. Ik was toen bezig een boek te schrijven over het energetisch reinigen van huizen. In mijn Praktijk kwam ik regelmatig mensen tegen die last hadden van elektrosmog, aardstralen, elementwezens of zich niet thuis voelden in hun huis. Gebaseerd op Feng Shui, kleurenleer en mijn kennis heb ik dit manuscript samengesteld. Ik heb er ook lezingen over gegeven. Dat hele manuscript heeft al die tijd in de kast liggen wachten tot ik zo ver ben. Dit boek schrijven is mijn opdracht. Dit is waarom ik de afgelopen twee jaar naar mezelf heb gezocht en waarom ik zoveel heb moeten loslaten. Ik moest ontdekken wat altijd al in me zat en wat ik altijd geweest ben: ik ben schrijfster!

God die het donkere licht maakt*
Van een vriendin had ik het boek De kabbalist van Geert Kimpen te leen. Ik lees nog steeds moeizaam en omdat ik dit boek jaren geleden al eens gelezen had dacht ik dat het me minder moeite zou kosten. Dat is ook zo. Dit boek is ook in korte hoofdstukjes geschreven die elk vernoemd zijn naar een naam van God. 
Ik ben niet kerkelijk maar zie God of het goddelijke wel in alles om me heen en in mezelf. Ik heb er een gedichtje over geschreven:

Ik wilde altijd laten zien

dat God, het goddelijke

in alles is

geen man op een wolk 

geen beeld in een nis

als de energie van een kind

misschien

Ik zag God als een lichtpunt

in mijn lieve oma

een dolfijn

achteraf zag ik God

ook in mijn pijn

omdat mijn les me wordt

gegund

Verandering

Verandering*
Morgen sluit ik een periode af. Inmiddels voelt het goed. Ik kan accepteren dat ik verder ga als schrijfster en tekenares. Geen therapeut meer, hooguit in ondersteuning van anderen. 
In mijn zoektocht naar een uitgeverij kwam ik mijn manuscript tegen van 4 jaar geleden. Ook toen zocht ik een uitgeverij. Ik heb een boek geschreven over energetisch huisreinigen. Het maakt duidelijk aan welke invloeden je allemaal blootgesteld wordt in en om je huis en hoe je daar last of profijt van kunt hebben. Dus ik omschrijf leijlijnen, elementwezens, kleuren, halfedelstenen, geschiedenis enzovoort. Een mooie taak voor mezelf om dat manuscript uit te gaan werken. Zo kan ik weer mijn geheugen met oude kennis ophalen en vernieuwen in mezelf. 

Verandering*

De schoonheid van verandering
zie ik terug in de natuur
geen angst, het vertrouwen puur
voortkomend uit verwachting

Niets verdwijnt in zuivering
Energie komt stralend vrij
zwaarte wordt licht in mij
de toekomst een hunkering

Mijn groeikracht is in ontwikkeling
boven mezelf uitstijgen mogen
leren leven naar vermogen
geeft verlichting in verandering