De muziek, de mensen en de natuur hebben gedichten in me laten ontstaan. Als ik in het Gastenverblijf ben lijkt het of de Engelenenergie dichterbij is. Ik zie en hoor meer dan thuis. Zo kreeg ik ineens een beeld van een Engel en een tekst. Ik heb altijd tekenspullen bij me, dus het stond zo op papier. Ik voelde dat het bij Tom z'n energie paste en hij was er blij mee:
ik ben er voor je
sta achter je
ontken mij niet
zuiverheid
in denken en doen
geef ik je
om los te laten
In
het klooster word ik altijd vroeg wakker, ik ben ineens een
ochtendmens. Ik zag om 6 uur een schaap voor mijn raam in de eerste
zonnestralen:
het eerste zonlicht
valt op haar vacht
na een natte nacht
ademt ze licht
Ik zat in een dienst in de kapel naar een grote vaas vol paars vingerhoedskruid te kijken en er ontstond:
vingerhoedskruid vol
kelken van zonlicht
waarom zo giftig?
De zusters zingen vooral de psalmen. Het is als een mantra, een ritme van toewijding. Moeilijke teksten vol goed en kwaad. En toch geeft het een zowel aardse als spirituele energie. Ik ervaar er ook rust in, omdat het zo voorspelbaar is:
ik vul mijn lied met levenslust
de kracht van mijn verlangen
het is de klankkleur van mijn rust
die ik erin wil vangen
de kloostertuin
beschermt het leven
ze ademt kleur
door zon verkregen
gewijde grond
door God betreden
kloostertuin vol
bestorven leven
Nu luister ik weer naar Scarlatti. Wat zou hem geïnspireerd hebben tot deze goddelijke muziek?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten