Verlangen

Op weg*
De boom pakte haar wortels op en vertrok.
Ze liet een spoor van bloesems achter.
De wilgen en platanen mompelden in de wind.
Ze duwden hun wortels nog dieper in de grond,
alsof ze hun moederland daarmee wilden opeisen.
De prunus stapte stevig door.
Ze was het zat; het fluisterend geroddel, gezwiep met takken,
zelfs de vogels die haar jonge blaadjes pikten.
Af en toe struikelde ze, brak een takje, knapte een wortel.
Dat verlies accepteerde ze.
Ze liep door naar de zon.
Overdag stopte ze bij een beek
en 's nachts verplaatste ze zich licht.
Zo kwam ze bij de berg.
Gedragen door verlangen volgde ze het water omhoog
en kwam op een stenige vlakte.
Daar strekte ze haar wortels uit.
Hier ervaarde ze haar weidsheid.
Juist de hardheid onder haar
liet haar zachte karakter opbloeien.
Ze bloesemde als nooit tevoren.
Veel insecten genoten van haar geurenpracht.
Naaldbomen wuifden zacht naar haar
als op de berg de nacht begon.
Geven en nemen was bij hen
een dag en nacht verschil.
En zo lieten ze elkaar groeien en bloeien.
Zelfs als de sneeuw zich tegen haar nestelde
was ze intens gelukkig

De berichtgeving rond mensen die hun vaderland ontvluchten heeft mij tot dit schrijfsel geïnspireerd. Ook:

Prikkeldraad

Door de poort verdwijnt het licht
Het verleden uit het zicht
Prikkeldraad houdt hoop gevangen
Op een toekomst vol verlangen
Want daar ver, in het hete zand
Bombarderen we een vaderland
Vol verlangen naar onze dromen
Zijn ze in een kamp gekomen
Prikkeldraad met de deur dicht
Houdt ze veilig uit het zicht
 
 

volle maan

Volle maan*

De zon is onder
in felle kleuren
de maan schijnt volledig
nu gaat het gebeuren
onrust overmant me
dromen komen en gaan
niets is meer rustig
dankzij de volle maan
de oude krachten werken
tegen computers in
een kans om los te laten
een stralend nieuw begin
misschien is dat de onrust
om even kind te zijn
los van manipulatie
miscommunicatiepijn
de volle maan geeft kansen
zelfs de natuur laat los
het negatieve verdampt
verdwijnt in de kosmos
ruimte voor het goede
in nemen en geven
dan komt de horizon
vol kleur tot leven

Kat Wookie

Ik word Wookie genoemd. 

Toen ik net uit het asiel kwam was ik bang voor mannen, riemen, broeken en onbekenden (iedereen dus).

Voor ik in dit huis kwam was ik in het asiel en daarvoor bij een oude mevrouw die niet met me speelde.

Ze aaide mij de hele dag.

Dat was gek en daarom moest zij weg.

Over de tijd vóór de oude mevrouw praat ik liever niet.

Het heeft lang geduurd voor ik erop kon vertrouwen dat deze mensen er altijd voor me zijn.

Ik ben twee keer gered.

Ik ben een geluksvogel.

Iets minder blij is ze met mijn ochtendbegroeting.

Ze heeft er zelfs een gedicht over geschreven:

Ochtendhuil* 

huilend staat hij voor de deur

huilend om de dag te beginnen

het duurt te lang, is te alleen

hij gaat tegen de deur opspringen

huilend dramatisch en tragisch

huilend verlangen naar aanraking

en als de deur uiteindelijk opent

is de aanraking een opluchting 

Natuurgedichten

Natuurgedichten,
Ik schrijf elke dag een gedicht. Ik heb ze in verschillende categorieën ingedeeld. Met Heliomare ben ik inmiddels klaar. Nu schrijf ik over hel, dat is mijn incestervaring, hemel en natuur. Ik gebruik wel eens dichtvormen als haiku of sneeuwbal, maar meestal komt het gewoon in me op en stroomt het uit mijn pen. Ik zal even de aanleiding voor de gedichten erbij zetten:

Ik fietste op een mooie ochtend over de Bergweg in Bloemendaal. Toen hoorde ik ineens getrompetter in de lucht, geen Hemelse ervaring maar kraanvogels. Een zeer bijzondere ervaring die ik gevat heb in een haiku. Dit is een gedicht van 3 regels met op de eerste regel 5 lettergrepen, dan 7 en tenstotte weer 5:

ze trompetteren
luid in het stiltegebied
kraanvogelgeluk

Afgelopen vrijdag aan het begin van de avond, liep ik een rondje om de Velserbroekse Plas en genoot van al het voorjaarsgedoe:

zomertijd

het sompige pad
rietstengels wuiven
wilgen geknot
de lente ruiken
pulletjes zwemmen
knoppen ontluiken
de zon gaat onder
merels fluiten

Een haiku:

zonlicht streelt mijn huid
levenskracht doorstroomt alles
laat bloesems bloeien

We hebben een zaterdagkrant, waarvan ik meestal alleen de positieve berichten lees. Dus ik ben snel klaar.

nieuws

zwart op wit
in duizend letters
bange hoop
op gulden snede
wij en ik
voor rede vatbaar

pendel

Pendel*
Ik ken haar van de bushalte bij Heliomare. Daar kwamen we elkaar elke donderdag tegen en praten over ons proces en wat ons verder bezig hield. Ze studeert voor coach en zal door haar ervaringen veel mensen kunnen helpen. Op mijn laatste dag in Heliomare wisselden we nummers uit en zo hebben we nog steeds contact. Ze is heel spiritueel en appte me 'toevallig' op mijn verjaardag, haha. 
Zo ontmoet je vaak 'toevallig' mensen die je iets leren. Ze stelde me vragen over mijn Praktijk en ervaring. Haar nieuwsgierigheid prikkelde mij ook. Een natuur-geneeskundig boek lezen of studie volgen lukt nog niet, maar ervaring en kennis delen kan ik wel. Ik heb die kennis nu eenmaal, al is het soms onbewust door het geheugenverlies. 
Ze appte dat haar pendel in de war was. Ze had hem al gereinigd, afgespoeld en in de zon gelegd, maar dat had geen effect. 
Zolang ik me kan herinneren pendel ik al. Vroeger met een naald aan een draad. Dat ging prima. De pendel zwaait vanzelf heen en weer als je een vraag stelt, terwijl je je arm en hand zo stil mogelijk houdt en ontspant. Er zijn wel een paar regels:
Vraag je Beschermengel je te helpen en te beschermen tegen negatieve invloeden.
Stel vragen die met ja of nee te beantwoorden zijn.
Stel vragen over onderwerpen waarvan de uitslag je niets uitmaakt.
Stel geen vraag over jezelf.
Spreek met je pendel af wat ja of nee is.
Wat voor een pendel geldt, geldt ook voor een wichelroede. 
In mijn Praktijk gebruikte ik een lange zilveren ketting met een zilveren elfje eraan. Eigenlijk kan je met alles pendelen, als het maar vrij kan zwaaien. Een dure pendel kopen is absoluut zonde van het geld.
Ik ben geen fan van het Ouija-bord. Dit is een houten pendel-bord waarop letters staan. In mijn Praktijk heb ik verschillende cliënten gehad die daardoor compleet verstoord waren in hun aura en entiteiten, bedreigende overledenen, hadden opgeroepen. Het is echt gevaarlijk op zo'n manier te pendelen als je niet weet wat je oproept!
Bij huisreinigingen gebruik ik altijd een pendel om energielijnen op te sporen. Als ik door een huis loop vraag ik via de pendel of de energie op die plek goed is voor de ruimte. In mijn Praktijk pendelde ik diëten uit en soms supplementen. Ook gebruikte ik mijn pendel boven de cliënt om de energie te versnellen. 
Een pendel kan niet stuk gaan. Of je pendel werkt ligt aan hetgeen de pendel bestuurt en dat ben je onbewust zelf. Heb je spanningen, onrust of angst dan zal je pendel niet betrouwbaar zijn.

lente

Lente*

zilveren golven

gaan met me mee

de wind speelt met mijn haren

een leeg hoofd en conditie

ga ik vandaag vergaren

 

gierende adem

de wind gedraaid

ik kijk naar blauwe hoogte

een vogel die de wind doorklieft

het vlakke land vraagt droogte

 

pedalen draaien

ik schiet vooruit

ik voel mijn spieren gloeien

de lente vult mijn cellen

zoals de bloemen bloeien

 

 

Wil dat ik voor jou of over een situatie een gedicht schrijf?

Ik hoor het graag via ardy.blok@quicknet.nl