Scarlatti sonatas

Scarlatti sonatas*Mijn verblijf in het St Liobaklooster heeft me verrijkt. In ervaringen, ontmoetingen en het terugvinden van mijn illegale CD van Guiseppe Domenico Scarlatti ( vooral klavecimbel-componist 1685-1757). In augustus 2015 ben ik voor het laatst in het Gastenverblijf geweest en heb ik mijn CD daar laten liggen. Wat er ondertussen mee gebeurd is is af te lezen aan de vele krassen op het kunststof. Gelukkig komt er na een sopje weer muziek uit. Wat een heerlijke oorstreling. Ik kan harpmuziek zo missen, de muziek die mijn ziel laat juichen. Engelenmuziek.
De muziek, de mensen en de natuur hebben gedichten in me laten ontstaan. Als ik in het Gastenverblijf ben lijkt het of de Engelenenergie dichterbij is. Ik zie en hoor meer dan thuis. Zo kreeg ik ineens een beeld van een Engel en een tekst. Ik heb altijd tekenspullen bij me, dus het stond zo op papier. Ik voelde dat het bij Tom z'n energie paste en hij was er blij mee:

ik ben er voor je

sta achter je

ontken mij niet

zuiverheid

in denken en doen

geef ik je

om los te laten 

In het klooster word ik altijd vroeg wakker, ik ben ineens een ochtendmens. Ik zag om 6 uur een schaap voor mijn raam in de eerste zonnestralen:

het eerste zonlicht 

valt op haar vacht

na een natte nacht

ademt ze licht

 
Ik zat in een dienst in de kapel naar een grote vaas vol paars vingerhoedskruid te kijken en er ontstond:

vingerhoedskruid vol

kelken van zonlicht

waarom zo giftig?

De zusters zingen vooral de psalmen. Het is als een mantra, een ritme van toewijding. Moeilijke teksten vol goed en kwaad. En toch geeft het een zowel aardse als spirituele energie. Ik ervaar er ook rust in, omdat het zo voorspelbaar is:

ik vul mijn lied met levenslust

de kracht van mijn verlangen

het is de klankkleur van mijn rust

die ik erin wil vangen

Het voormalige weiland naast het Gastenverblijf wordt steeds meer een natuurgebiedje. Van weiland naar kloostertuin:

de kloostertuin

beschermt het leven

ze ademt kleur

door zon verkregen

gewijde grond

door God betreden

kloostertuin vol

bestorven leven 

Nu luister ik weer naar Scarlatti. Wat zou hem geïnspireerd hebben tot deze goddelijke muziek?

Lioba Klooster

Lioba Klooster*

De komende week ben ik in het Lioba Klooster in Egmond-Binnen.

"Wat ga je er doen?",vragen veel mensen die er voor het eerst van horen.

Ik kom er tot rust.

Dat is misschien een vreemd antwoord voor iemand die al twee jaar revalideert en behalve het huishouden weinig om handen heeft.

 

Ik hoef er niets, krijg eten en drinken en heb een redelijk bed in mijn kamer.

Ik ervaar het klooster als een plek van bezinning, meditatie en mindfulness.

Het volkomen doelloos zijn geeft me ruimte om te voelen wat ik nodig heb. 

Ik wandel zonder bestemming en kom op de mooiste plekjes.

Ik fröbel zomaar wat en ervaar daarin de grootsheid van waarneming.

Ik ga ergens zitten zonder dat ik moe ben en voel de Energie van de plek.

Ik raak geïnspireerd en schrijf verhalen en gedichten.

 

De zusters oordelen niet en ik zal de laatste zijn die over hen veroordeelt.

Het is voor mij al bijna 20 jaar een warme omhelzing en het gevoel van thuiskomen.

De Adelbertusakker, zie foto, is de plaats waar de Engelse monnik Adelbert in 740 nChr. werd begraven.

Hij kwam in 690 in Egmond om Willibrord te steunen die de heidense Friezen ging bekeren.

Het is een sfeervol bedevaartsoord.

Hier zal ik een kaarsje opsteken voor iedereen die het nodig heeft.

Voor jou dus

 

 

 

Thee

Thee,
Zolang ik me kan herinneren drinken we Rooibosthee bij het ontbijt. Mijn gezin vind die van Pickwick het lekkers. Ja dat is geen zuivere Rooibosthee, ik weet het. Er zitten tegenwoordig vragen aan het zakje: 
*Met welk beroemd persoon zou je een dag willen ruilen? Ik heb nooit de behoefte aan persoonsverheerlijking gehad. En al zou ik naast een beroemdheid staan, ik zou hem niet herkennen. Misschien een voordeel van mijn lichte hersenbeschadiging. In mijn Praktijk kwamen ook beroemde mensen, maar die hadden dezelfde behoeften en angsten als iedereen. Ik zie het verschil niet zo. Zou er een beroemdheid een dag met mij willen ruilen? Haha
*Als je onsterfelijk zou zijn voor één dag, wat zou je dan doen? Ik zou niet weten wat het verschil zou moeten zijn met wat ik nu doe. Ik heb altijd de overtuiging gehad dat ik onsterfelijk ben, al is dat niet per sé in dit lichaam. In mijn werk gebruikte ik vaak regressietherapie als klachten of beelden iemand al zijn hele leven achtervolgden en er geen verklaring was vanuit dit leven. Ik ben ook veel mensen tegengekomen die ik al kende uit vorige levens. Voor mij is dit leven er één uit een reeks, die mij leren vanuit mijn hart te leven.
*Als jij een glazen bol had, wat zou je daar graag in willen zien? Een glazen bol ondersteunt je concentratie en geeft daardoor de mogelijkheid om je helderziende gave te versterken. Je kunt ook een kaars gebruiken. Ik gebruikte mijn pendel en mijn gave van helderziendheid en heldervoelendheid om mensen te helpen met inzicht. Voor mezelf wist ik, sinds ik bijna 20 jaar geleden in het Liobaklooster kwam, hoe ik me zou ontwikkelen. Ik ontmoette daar een Engel die mij mijn ontwikkeling liet zien. Eerst massage, dan spirituele ontwikkeling en daarna les geven. En zo is het gegaan. Sinds de aanrijding is het mistig in mijn hoofd. Ik merk dat het een enorme overgave is om níet te weten. Het geeft ook rust, want er is alleen NU.
*Als je alle tijd van de wereld had, wat zou je dan doen?