Verstandskies

Het thema verstand komt vandaag overal terug. Zaterdagavond viel er een stuk uit mijn enig overgebleven verstandskies. Gelukkig kon ik vandaag al terecht bij mijn altijd vrolijke tandarts, Kees van Bueren. Hij vertelde dat zijn leukste bezigheid kiezen trekken is en als hij dat de hele dag zou mogen doen hij super gelukkig zou zijn. Haha, daar kan ik me niets bij voorstellen. Maar hij beredeneerde dat het mensen die last hebben veel verlichting geeft. En is de kies er uit, komt die last ook niet meer terug. Nou hij is mijn Lichtpuntje vandaag.
Nu nog even drie uur mijn kiezen op elkaar met een gaasje ertussen. Er zijn ergere dingen...

Gedicht

Als ik alleen in bed mijn lig
zijn de geluiden minder hard
maar de gesprekken in mijn hoofd
klinken oorverdovend verward

Als ik alleen in mijn bed lig
lijken heldere kleuren mat
energie stroomt door mijn lichaam
in een oneindig diep zwart gat

Als ik alleen in mijn bed lig
wieg ik witte wolkjes in de lucht
gevuld met woorden en kleuren
ik laat ze los-uit-een zucht!

Verstand

Ik kwam moeilijk in slaap. Gisteren de knoop doorgehakt en met deze blog begonnen. Toen ik in bed lag bleef mijn hoofd daarover malen, piekeren, tobben...Het is een gevolg van NAH. In een cursus die ik in Heliomare gedaan heb leerde ik daarmee omgaan. Dus ik lig na het nodige gedraai en getob ontspanningsoefeningen te doen. Ik dwing mijn ademhaling tot rust door langere pauzes tussen mijn in en uitademing te maken. Ik zet al die irriterende gedachten over wat ik kan schrijven en het geluid van de wind en de pijn in mijn knieën op een wolk. Ik laat die wolk heen en weer wiegen onder het plafond en blaas hem het raam uit. Ik span spieren aan en ontspan. Dan probeer ik een houding te vinden, want ik slaap het liefst op mijn rechter zij maar die arm en dat been vinden het niet fijn als ik er op lig. Pff. Adem in- adem uit.
"Hoe is het om nu aan de andere kant van de tafel te zitten?" vroeg zwemcoach F, officieel heet zijn werk bewegingsagogie. Irritant is het enige woord dat in me op komt. Ik weet hoe het werkt, welke gesprekstechnieken en behandelmethode ik zelf zou toepassen. Binnen de cultuur van Heliomare wordt alles verstandelijk bekeken en voor een gevoelsmens als ik valt dat niet altijd mee.
Dus als ik het zo goed weet waarom pas ik het dan niet toe? Ik ben veel van de kennis op medisch gebied kwijt. Daarnaast is het zo dat ik uit mezelf er niet op kom, woorden en kennis zijn ongrijpbaar. Als iemand anders het benoemt snap ik het en kan ik het meestal toepassen. Maar op het moment dat ik een antwoord moet geven is het er niet. Daarom ben ik ook gestopt met mijn Praktijk. Net als veel automatismen is mijn kennis ook niet meer automatisch aanwezig.

Hallo, dit ben ik in Duin en Kruidberg, Santpoort.